بررسی میزان شیوع کاردیومیوپاتی در زنان باردار

مقدمه: کاردیومیوپاتی در طی دوران بارداری و بعد زایمان، از نوع اتساعی و با علت نامشخص می باشد که در طی بارداری و 6 ماه بعد از آن تشخیص داده می شود. علایم بیماری شامل تنگی نفس، ادم خفیف اندام تحتانی و ضعف و بی حالی می باشد. این علایم، گاهی در دوران بارداری به عنوان علایم طبیعی بارداری تلقی شده، در نتیجه بیماری دیر تشخیص داده می شود. . تشخیص بیماری بر اساس معاینات بارداری و اکوکاردیوگرافی است. میزان شیوع کاردیومیوپاتی بارداری بر اساس موقعیت های جغرافیایی، متفاوت می باشد. در امریکا این میزان یک در 4000-2289 تولد زنده می باشد، در افریقای جنوبی یک در 1300 زن باردار، در هاییتی یک در 1300 و در نیجریه، یک در 100 گزارش شده است. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی، در طی 12 ماه در نیمه ی دوم سال 1391 و نیمه ی اول سال 1392، برای کلیه ی افراد تحت مطالعه، که دارای شاخص های ورود به مطالعه بودند و رضایت به این کار هم داشتند، پرسش نامه ی پژوهشگرساخته تکمیل شد و معاینات بالینی شامل تعیین فشار خون و نوار قلب به عمل آمد. برای بیماران بستری شده به دلایل قلبی، اکوکاردیوگرافی نیز انجام شد. یافته ها: در مدت یک سال، در 8100 مورد بارداری، میزان شیوع کاردیومیوپاتی، یک در 2700 نفر بود که در یک مورد، به مرگ منتهی شد. نتیجه گیری: بیماری های قلبی- عروقی در دوران بارداری و بعد از بارداری باید جدی گرفته شود.